Od pomysłu do realizacji u mnie droga nie jest długa. Nie śpię po nocach, pracuję, czasem pozbędę się paznokci z nerwów. Rozmyślam, planuję, notuję, zapisuję masę notatek. To że zniknęłam z bloga ma jedną przyczynę – ogrom sesji i pochłonięcie mojego czasu przez własny biznes. Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że jeżeli praca jest naszą pasją to nie przepracuje się ani jednego dnia. Bzdura! Pracuje się dniami i nocami. Wyrywa się ułamki chwil dla siebie i bliskich. To ogromna szkoła organizacji, ale też w moim przypadku łączenia pracy z macierzyństwem i małżeństwem. Nie jest lekko być fotografem, który chce się stale rozwijać, robić sesje, warsztaty, iść na kurs, a jednocześnie gotować przy tym obiady, robić zakupy, zmywać gary, prasować. Faktury leżą czasem obok góry prania, a kalendarz z zadaniami wypełniony jest zawsze listą złożoną z kilkunastu punktów. Dopingujecie mnie jednak na instagramie. Na każde moje zdjęcie i nagrane stories otrzymuję tyle odpowiedzi, że głowa mała. A może nie mała, bo przecież wszystko zaczęło się w mojej głowie…
Wszystko zaczęło się w (mojej) głowie…
Posted on 12 kwietnia 2019